25 Mayıs 2008 Pazar

Sessiz çığlığım...


ZULÜM


Karanlık çağlardan çıktı, dünyanın çehresini tekrar karartmak için en korkunç yüzüyle çıktı hem de. O, hep karanlık bir çehreye sahipti ve ondan karanlığı çağrıştırırdı. Kimi zaman, tüm karanlığını çıkarır gün tamamen kaybolurdu. İşte insanlar o zaman, aydınlıktan ümidini kesecek olurlardı. Koyulaştıkça koyulaşır, zifiri bir hal alırdı.
Evet dünya çok tanık olmuştu böyle karanlıklara. Öyle ki, bir çağa bile adını vermişlerdi onun “Orta Çağ Karanlığı”. Ancak o zaman bile bu karanlık sadece belli bir kısım coğrafyanın üzerinde hüküm sürmekteydi. Lakin şuan tüm dünyaya yayılmakta, her yerden ahu-efgan sesleri yükselmekte oldu. O, felaketler getirdi peşinden hep. Onu, güç sananlar oldu. Onlarda yok oldular birer birer, ancak dünya her seferinde biraz daha sessizliğe gömülerek ödedi bedelini. Sessiz çığlıklar attı ve hep kendi yüreğine ateşler bastı.

Hiç yorum yok:

Powered By Blogger